Antep'ten baklava mı isterdiniz? Ya da Urfa'dan çiğköfte? Yoksa Adana'dan acılı mı? Belki de Maraş'tan dondurma isterdik... Veya biraz daha Orta Anadolu'dan, Çorum'dan leblebi mi? Gönen'den pirinç? Akşehir'den napolyon kiraz? Hatay'dan künefe? Malatya'dan kayısı?
Hayır hayır, ben hiç birini istemezdim bunun kadar! Kayısı Malatay'dan değil ama işte bu fotoğrafını gördüğümüz Hatay'daki babamın ektiği ağaçtan, elleri ile topladığı, tamamen organik kayısılar sabahın sürprizi oldu.
Bu yolu çok seviyorum. Dolmabahçe caddesi de buraya benzer, onu da severim, bir de Beşiktaş Ortaköy arası... Bir kaç yer var böyle güzel... Biri de bizim okulda işte...
Ne zaman bir sınav olsa gazete ve televizyonlarda gösterilen amfimiz. Asıl adı Ebu'l Ula Mardin Amfisi olmakla beraber 1. amfi diye adlandırılır. Binden fazla öğrenciyi tek çatı altında toplamak bazı hocaların egosuna yaradığı için bu amfi hukuk öğrencileri tarafından sıklıkla kullanılmak zorunda bırakılmıştır.
Okul yine aynı okul. Kirli duvarlar... İlanlar asılmış, sigara içmeyin de denilmiş ama ben biliyorum o yazı ben mezun olmadan beri orda asılıdır, önünde durup sigara içilmek için asılmıştır o yazı. Hukukçular asidir... Kural dışı hareket etmeyi severler.
Beyazıt Meydanına gelip de Çınar Altında soluk almayanımız yoktur heralde. Mahir Kaynak'ın derin görevine davet edildiği mekan... Yıllarca ben de bekledim orada, acaba silindir şapkalı, siyah güneş gözlüklü, elinde purosu ile bana ne zaman yaklaşıp görev teklif edecek biri diye(!) Bu uzun sakallı ve saçlı adam da ben 12 yılını biliyorum ama eminim çok daha eskiden beri yaz-kış o çınarın dibinde durur.