15 Temmuz 2006

MSN

MSN çıktı mertlik bozuldu, deseler yeri. Önceleri ziyaretler varmış, insanlar birbirlerini ziyaret ederlermiş. Sonraları telefon çıkmış... Ziyaretler azalmış. MSN de çıkınca ziyaretler bitmiş, telefonlar azalmış. MSN yaygınlaşalı, telefon da bitti gibi...

MSN'i mi demeliyiz, MSN'yi mi diye tartışa duralım, hayatımızın ayrılmaz parçası oldu bile o. Her açtığımda en az 20 çevirim içi kişi(m) oluyor. Eskiden "kişilerinizden hiç biri çevirim içi değil" derdi çoğu zaman. Ah benim kişilerim... Keşke şimdi de olsanız da çevirim içi olmasanız diyesi geliyor insanın. Hiç olmazsa arada bir çevirim içi olduklarında sohbet ediyorduk. Kimi çevirim içi olduğu halde durumunu "dışarıda" ayarlamış, kimi en sevdiği ile sohbet ettiği için "meşgul" ayarlamış, kimi de hiç dönmeyeceği halde hemen dönceceğini söylemiş... Selam verdiğinde "bu da nerden çıktı şimdi" dediğini duyar gibi oluyorum bazılarının. Mertlik bozuldu diyorum ya, gülenin gerçekten gülüp gülmediğini bilmiyorsun, ağlayanın da... Sadece harfler... Mimik yok, bakışlar yok, ses yok...

Bu sabah listemi şöyle bir düzenlemek istedim. Bir de baktım ki, daha düne kadar ortalıkta olmayan bir düzine kişi(m) olmuş. Yaşları 6-12 arası. İhtiyarladım mı acaba dedim kendi kendime. Bunları bir grup yapayım dedim, gruba isim vermeden önce şöyle bir tekrar kontrol ettim, kim bunlar? Sonra gruba ismini verdim; Yeğenler. Dünya ne garip...

Sonra bir kaç isim dikkatimi çekti. Önceden sürekli çevirim içi olurdu bunlar, artık hiç görünmüyorlardı. Hepsinin ortak özelliği geldi aklıma birden, evet, bu arkadaşlarım evlendiklerinden bu yana çevirim içi olmuyorlar artık. İçimden bir ses, "çevirim içi olduklarında selam vermene kızanlardı işte bunlar" dedi. Dinlemedim o sesi. Ben eski dostlarımı unutmam dedim, birer mail yazdım onlara.

Hülasa; MSN çıktı, mertlik bozuldu.

6 yorum:

  1. dogru soyluyorsunuz, lakin harflerin nasil kutsandigini, bir noktanin parantezin neler ifade edebilecegini bize ogreten de chat programlari oldu; haklari buyuk ustumuzde. 'bakislar yok' demeyin, bakislari var harflerin, iletiler arasinda gecen saniyelerin derin anlamlari var. animsanmayan, belki hic olmayan bakislar, yillanmis ileti gecmislerini okurken gozumuze dikilmis hissediliyor. utaniliyor bilgisayar basinda, gulunuyor, aglaniyor, bogulunuyor, tukeniliyor, uculuyor..

    neyse, galiba ben baska bi seyden bahsediyorum :@

    diyecektim ki yegenlerimle chat yapmak istemem mumkunse.

    YanıtlaSil
  2. yeğenlerle neden chat yapmak istemezsiniz?

    YanıtlaSil
  3. bilmem? simdi cok kucukler, hayal edemiyorum galiba. belki de istedigimiz zaman gorusebilelim, yazmaya muhtac olmayalim diyor olabilirim.

    YanıtlaSil
  4. bence yuzyuze gorusme imkani olan insanlar chat yapmasin, gorussun. chat bulanik,garip bisey.

    nelly kadar iyi dusunmuyorum ben chat progamlari hakkinda... hicbiri olmasaydi belki simdi daha mutlu bi insan olurdum : ))

    YanıtlaSil
  5. harflere filan bakışımız değişti dedim, yani bir etkisini yazdım, esasında ben de iyi düşündüğümü söyleyemem bu programlar hakkında. guzel demişsin, belki daha mutlu olurduk ama belki de olmazdık, asla bilemeyeceğiz ne yazık ki..

    YanıtlaSil
  6. evet, işin doğrusu ben de doğrudan görüşme imkanı varken msn vasıtası ile görüşmeyi istemem ama imkan yoksa da fena fikir değil msn.

    mutluluk konusuna gelirsek heralde bu kişilere göre değişir diye düşünüyorum. bazıları için son derece olumlu olmuştur bu msn ve diğer chat proğramları ama sanıyorum bir çok kiş için de mutsuzluk kaynağı oldu.

    YanıtlaSil